Τεκμηρίωση της Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ)

• Η καρδιακή ανακοπή, κοινώς ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος είναι μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου των ενηλίκων.
• Η ΚΑΡΠΑ διπλασιάζει όπως έχει στατιστικά αποδειχθεί την πιθανότητα επιβίωσης ενός ανθρώπου με καρδιακή ανακοπή.
• Το 70% των καρδιακών ανακοπών συμβαίνουν στα σπίτια των ασθενών.
• Συνήθως το υπόστρωμα είναι μία λανθάνουσα καρδιακή νόσος και πολλές φορές η πρώτη εκδήλωση είναι ο αιφνίδιος θάνατος.
• Η καρδιακή ανακοπή συμβαίνει στους άνδρες σε διπλάσια συχνότητα σε σχέση με τις γυναίκες.
• Η ΚΑΡΠΑ πρωτοπεριγράφηκε περίπου στα 1960.
• Ουδέποτε έχει αναφερθεί μετάδοση HIV (AIDS) στον  στόμα με στόμα αερισμό.
• Στην καρδιακή ανακοπή η καρδιά στα 2/3 των περιπτώσεων λόγω ενός φαινομένου που ονομάζεται ηλεκτρική αστάθεια, χάνει το φυσιολογικό της ρυθμό και παρουσιάζει ένα χαοτικό ρυθμό που ονομάζεται κοιλιακή μαρμαρυγή. Η καρδιά με το ρυθμό αυτό ουσιαστικά δεν κάνει καμία συστολή και έτσι δε μπορεί να αιματώσει το σώμα του θύματος.
• Όπως είναι ευνόητο, η κοιλιακή μαραμαρυγή είναι μοραία, εκτός αν ένα ηλεκτρικό shock που ονομάζεται απινίδωση δοθεί από ειδικευμένο προσωπικό στην καρδιά.
• Η ΚΑΡΠΑ δε σταματά την κοιλιακή μαρμαρυγή , αλλά αυξάνει κατά πολύ το χρόνο στον οποίο η απινίδωση μπορεί να έχει αποτέλεσμα.
• Η ΚΑΡΠΑ προσφέρει κάποιου βαθμού αιματική κυκλοφορία στην καρδιά και στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα τα όργανα αυτά να μένουν ζωντανά , μέχρι η απινίδωση να επαναφέρει την καρδιά σε φυσιολογικό ρυθμό.
• Αν η ΚΑΡΠΑ εφαρμοστεί στα 4 πρώτα λεπτά της ανακοπής και η απινίδωση στα πρώτα 10 το θύμα έχει ποσοστό επιβίωσης που αγγίζει το 40%.
• Το προσδόκιμο επιβίωσης των εμφραγματιών που επέζησαν από κοιλιακή μαρμαρυγή με τη βοήθεια απινίδωσης και της ΚΑΡΠΑ, δεν διαφέρει από αυτό των εμφραγματιών που δεν παρουσίασαν κοιλιακή μαρμαρυγή.

Advertisements